Kahrolmalıyım kederden
burnumun ucuna kör kalmalıyım.
Yaşama duyduğum bütün heyecanı unutmalı
yalnız derdine düşmeliyim...
Perişan olmalıyım
sersefil ölmeliyim
her gece tekrar tekrar
her sabah
aynı yalın-uzak boşlukla uyanmalıyım...
Boşlukla uyanmalıyım.
Sonra;
yediğim her lokma
içtiğim her yudum
gırtlağımı kesmeli.
Yüzümde safi kahkahalardan boğulan bir zavallılık.
Bedenimin her ayrıntısında
çektiğim tüm acıyı gözler önüne sermeliyim, diyelim ki...
Peki, ya sen nasılsın?
