Önceden bunca kelebek dolaşmazdı etrafta. 

Hiç içimden çıkıp da sana koşmazdı duygular.

Söylemezdim dilime geldiğince şarkılar. 

Susar, içimde yaşardım sessizce.

Önceden sadece bende kalırdı duygular.

Kendimle paylaşırdım çoğu şeyi. 

Tutar gelirdi aklıma binbir türlü an

Ve zaman dururdu.

Ben kaybolurdum düşüncelerde.

Sessizlik anlamsız bir gülüşle bozulurdu.

Önceden içimde yaşardım mutluluğu. 

Yanımda biri olmadan.

Şimdi kalbime dokunan,

İçimi ısıtan ve beni olduğum gibi kabul eden bir kalbe sahibim.

Önceden kendimleydim.

Şimdi tek bedende iki kişiyim.