Mutlaka senin de bir yalnızlık öykün vardır

Yalnızlığının rengi

Şekli

Hayatı

Melankolileri

Ve ardından gelen sessizliği vardır


Belki beni de yalnız bırakmanın sebebidir

Yalnızlığının biçimindeki ağırlık

Ve sırf yalnızlığını paylaşmak için

Yalnızlaştırmışsındır beni


Eminim senin de bağımlı madde olmadan önce

Bağlılığın vardır

Belki bir dine

Bir ideolojiye

Ya da bir özneye


Ve eminim ki senin benim vücuduma etkini

Sen de başka bir şeyde yaşamışsındır

Belki bir vücutta

Belki bir çift gözde

Ya da her gecede...


Tanıyamadan nasıl sevmişim seni talihsiz...

Ve her sev(iş)memde vücuduma çok ağır bir uyuşturucu olmuşsun

Taşıyamadan alışmış

Bağlı olmuşum vücuduna

Ellerim ellerine aşkla sarılmış

Ama unutmuşum ki

Her aşkın bir suçu vardır


Eminim ki sen de aşkvari bir suç işlemiş

Ya da buna teşebbüs edip

Korkmuşsundur

Ve hislerin o suçu işlemeye çalışırken

Bulutlara çıkıp

Yeryüzüne bir kere daha lanet okumuşsundur


Belki de son bir kez yüz yüze gelmeyi kabul edersin

Ben senin detaylarını inceleyerek aşk suçunu işlerken

Baskın olur bir köşebaşında

Bir aşığı yakalar idam ederler kesinlikle


Eminim ki biz de idamla yargılanırız bir gün

Sen

Vücuduma giren uyuşturucu olduğun için yok edilirken

Ben

Vücuduma aldığım uyuşturucu yüzünden bağımlı ilan edilirim

Ve bir ruh hastalıkları hastanesinden çıkar cesedim


Eminim ki bir gün olur

Senin unuttuğun her dokunuşu

Benim dışımda

Bir de yargılayanlar hatırlar

Ve itirafçı çıkıverir hisler


İşte o gün geldiğinde

Unutulmuş olan aşk suçlarımız

Bir bir alevlenir belki de

Ve belki de suçuma ortak olursun

Bir gün...

Ve bekleyeceğim o gün...