Mutlaka senin de bir yalnızlık öykün vardır
Yalnızlığının rengi
Şekli
Hayatı
Melankolileri
Ve ardından gelen sessizliği vardır
Belki beni de yalnız bırakmanın sebebidir
Yalnızlığının biçimindeki ağırlık
Ve sırf yalnızlığını paylaşmak için
Yalnızlaştırmışsındır beni
Eminim senin de bağımlı madde olmadan önce
Bağlılığın vardır
Belki bir dine
Bir ideolojiye
Ya da bir özneye
Ve eminim ki senin benim vücuduma etkini
Sen de başka bir şeyde yaşamışsındır
Belki bir vücutta
Belki bir çift gözde
Ya da her gecede...
Tanıyamadan nasıl sevmişim seni talihsiz...
Ve her sev(iş)memde vücuduma çok ağır bir uyuşturucu olmuşsun
Taşıyamadan alışmış
Bağlı olmuşum vücuduna
Ellerim ellerine aşkla sarılmış
Ama unutmuşum ki
Her aşkın bir suçu vardır
Eminim ki sen de aşkvari bir suç işlemiş
Ya da buna teşebbüs edip
Korkmuşsundur
Ve hislerin o suçu işlemeye çalışırken
Bulutlara çıkıp
Yeryüzüne bir kere daha lanet okumuşsundur
Belki de son bir kez yüz yüze gelmeyi kabul edersin
Ben senin detaylarını inceleyerek aşk suçunu işlerken
Baskın olur bir köşebaşında
Bir aşığı yakalar idam ederler kesinlikle
Eminim ki biz de idamla yargılanırız bir gün
Sen
Vücuduma giren uyuşturucu olduğun için yok edilirken
Ben
Vücuduma aldığım uyuşturucu yüzünden bağımlı ilan edilirim
Ve bir ruh hastalıkları hastanesinden çıkar cesedim
Eminim ki bir gün olur
Senin unuttuğun her dokunuşu
Benim dışımda
Bir de yargılayanlar hatırlar
Ve itirafçı çıkıverir hisler
İşte o gün geldiğinde
Unutulmuş olan aşk suçlarımız
Bir bir alevlenir belki de
Ve belki de suçuma ortak olursun
Bir gün...
Ve bekleyeceğim o gün...