senin ruhun benimkine uymuyor
kendimden ne kadar eksiltsem
ya da sana ne kadar eklesem de bir şeyleri
bu aşkın oluru yok badem göz
geceleri başımı yastığa koymadan hemen önce
ve de hemen sonrasında da beynimin kıvrımlarını ele geçirmiş olman
bize ne bugün ne de bir başkasında kederden fazlasını ekleyemez
tanrıya hep sordum
onu neden böyle yarattın diye
bir cevap duymadım henüz
seni, beni sevemeyeceğin şekilde eksik ya da fazla yaratmış olmasına bir sebep arıyorum
ama cevaplarım her zaman kayıp benim
başıboş dolanıyorum seninle birlikte gezmek istediğim sokakları
kulağımdaki müziğin ritmi bile sen diye artarken
kalbim senden başkasına ağlayamıyor
ne sen ne de ben
bu şehri değiştiremiyoruz
ama ben kafamın içinde dönüştürüyorum bütün sokak lambalarını
ışığını senden alan yıldız zerrelerine
bu gece ay kaybolmaz oldu gökyüzünden
senin yüzünden
karşıma dikilip güzel laflar etmeseydin sevebilir miydim seni
dışarıya sunduğun seni değil de sen olan seni tanıyabilir miydim
alışkanlıklarını ezberlemek bir şiiri ezberlemekten farksız şimdi
bunun adı aşk, takıntı ya da her neyse
sen senken ben de ben
ikimiz bir biz etmeyiz
