Başını göğsüne usulca koymuş kalp atışını dinliyordu varlığı huzur ve güven hissettiriyordu...Hayatla olan savaşına bir mola vermek gibiydi bu hissediş. Bu kadar derinden sevmek sevildiğini hissetmek gönül bahçesinde rengarenk mis kokulu çiçekler açtıran ruhunu besleyen huzuru en güzel haliyle yaşatan bir hal idi. Sevmek güzel birinde aşkı arıyor olmak değil o kişide bilmediğin bir zamanın beklenmedik bir anında kendini bulmaktı sende olmayan ne varsa onda bulmaktı. Sana kendini gösteren bir ayna gibi tüm çıplaklığıyla kendine baktığın bazen de yüzleştiğin gölge taraflarınla.. Ezelden tanış olmuş birbirine eş olmuş ruhlar ancak böyle bir ve bütün olabilir birbirini tamamlayıp sahip oldukları bu eşsiz sevgiyi büyütüp yüceltebilirdi. Seven sevdiren iki kalp arasındaki muhabbeti var edip birbiri ile tamam edene huzur ve güven vesilesi kılana sonsuz sevginin kaynağına sonsuz şükür..