Gözlerinin içi başka gülüyor
gülüşlerin gözlerimi kamaştırıyor
Sevincin bir çocuk sevinci
İçim Panayır gibi üç Bucak
hiç sönmüyor ışıkları
arkamdasın Arkam başka güzel
bir ceket En çok sana yakışır öyle
saçların konuşuyor eften tüften
ayrı bir dalgalanmışlar alnına
söz ediyorlar sanki benden
duyuyor musun Nasıl da güzel
ellerin incecik dümdüz ve narin
tek bir çizik yok
bir kucak Merhameti istiyor şimdi saçlarım
bir okşasan ya nasıl da şımarıyor sana saçlarım
Omuzlarım üşüyor, bir sarılsan yeter aslında
Bir Çocuk gibi ağlıyor Yüreğim
gidişinin ardından zelzeleler kopuyor içimde
fırtınalar esiyor, şimşekler çakıyor
darmadağın içimin sokakları
yağıyor gözlerimin yaşları yağmur gibi üstüme üstüme
Sonu Yok bunun anladım
Söndürdüm içimdeki aşkının lambalarını
içimde çağlıyor denizin dalgaları
zihnimin sokakları bomboş
sarhoş şimdi kelimelerim
Ellerim kalem tutmaz olmuş
yollarım gurbete düşmüş
senin çayın sıcak şimdi; benim kalemim Kağıt görmez olmuş
Aşkın Hayatımın ışıklarını söndürdü
Sen ise başkalarının ışıklarını yakmakla meşgulsün.
