https://soundcloud.com/kelimeadam/avazim-ciktigi-kadar
Şiir:
Alnımdan çıkan ateşin öfkesi
Karakolların ciddiyetsizliği
Adaletin parayla işlemesi
Yalnız bi adam şakaklarındaki tetiği çekti
Budur dünyanın gerçek sesi
Çlçüp biçiyorlar bir çiçeği
Savuşturup kendimi
Görüp en uzaktaki kelebeği
Bir günlük ömrümde
Duydum dünyanın gerçek sesini
Duyup dünyanın gerçek sesini
Değişmemek elimde mi
Kaşlarım çatık sırtım dik
Boşluğu oluşturan
Ve susan
Müzik mi?
Neyi yanlış yaptım acaba
Ne yanlıştı hayatımdaki
Su içip izledim bir evi
Ateşe verdim sonra
Ölenler oldu mutlaka
Fakat onlar bunu hak etti
Öylece durdum karşısında
Çarmıhtaki isa gibi
Herkes izledi beni
Tanıdıklarım sağ olsun
Kimse hapse girmedi
Kimse hapse girmedi
Fakat ben değiştim şimdi
Çiçekti belki bir çocuğun elindeki
Bu yaşamın gerçek olduğunun bir belirtisi
Bu dünya gerçek fakat
Değil adaletin yeri
Eskiler yaşadı derdi
Şimdikiler geberdi
Avazım çıktığı kadar bağırdım
Vaazım vardı ben de haykırdım
Kimsesiz fikirleri bağrıma bastım
İnce bi sigara sardım
Mezarlıkta oturup düşüncelere daldım
Neyi yanlış yaptım acaba
Ne yanlıştı aklımdaki
Savurup elimdeki güneşi
Ateşe verdim kendimi
Unutup doğduğum evi
Son sahne sarhoşuyum hâla
Etrafımda bir kaç abi
Bana söylerler kim kimin nesi
Çıkıp otobanın en ucundan
Unuttum ayağımın dibindeki
Freni
Hızlıca giderken döndüm
Ve dedim ki
“Kötü zamanlar bağlantılıdır
Detaylar boyunca ilerler
Gökte bu var köleler ve fahişeler
Ve bu kiliseler bu liseler
Ondandır zuhreder
Ya ne yüzden sanıyorsun bu uzun kâşaneler” - kvl
Akışın içinde savruldum hayatın en dibine
Attım kendimi kuyudan sonra sövdüm derinliğe
Avucumun içinde tırnaklarım lütfen bana karışma
Cayır cayır yanan evimin en bodrum katında
Hiç çıkışı olmayan cümleler yazıyorum
Her şeyi bildiğimi zannedip
Sadece anlatmakla yetiniyorum
