Hani söyleyemediğim
lekeli bir
tarafım var demiştin.
Kendine sakladığın
ısısız kaldığın
bir ay ışığında.
Hakikat
bir tutam sesinde
var olmuş.
Rengi atmış
bir filika;
bir ay ışığında
işte yanında
ver
hediyemi.
Oturduğun yerden
çenesi kalkmış
bir tebessümle;
sancılı yüreğe
kürek çekmeye
direndir.
Islık çalarak
yürünür
bu yollardan
hangi aydınlık
gün
inkar edebilir ki!
Hesabını
tutmadık.
Ey
kan ter
içinde kalan
aydınlık.
Söz
yürektedir!
Öz
tekerrürde.
Harmanla şimdi
hangi
kargaşaya
lisan öğreteceksen
kabulüm.
Seni bir
ay ışığında
ezberledim.
Her lisanı
rehber
ilan ederim
beyaz bir dolunayda…
