Ahmed Arif'in şiiri, Cem Karaca'nın bestesi ve muhteşem bir yorum.
Maviye, maviye çalar gözlerin
Yangın mavisine
Rüzgarda asi, körsem senden
Gayrısına yoksam, bozuksam
Can benim, düş benim
Ellere nesi
Hadi gel, gel
Ay karanlık
İtten aç, yılandan çıplak
Vurgun ve bela
Gelip durmuşsam o-oy kapına
Var mı ki, var mı ki doymazlığım
İlle de ille sevmelerim
Sevmelerim gibisin
Oturmuş yazıcılar fermanım yazar
Etme gel, gel
Ay karanlık
