Geceyi dinledim bakışlarımla,
Ay önüme düştü, yürüdüm.
Şahit aradı kelepçe, gözlerimde
Deliller hazır, yara da bir yangın
Silahından tuttum yalnızlığımın
Vuruldum sabahın beşinde.
Beş kez.
Ağaçtan kan, yaradan kuş uçtu.
Sokağa çıkar adımlarım, çıkmaza değil
Alnımda yazılı olanı görene, alkış
Bravoları var yaşadıklarımın, içi lümpen
Lambalar yanıyor, kısılan ben
Kaldırımlar konuşuyor, susan ben
Taşa baktım, aynaydı sanki
Kırıldım.
Kırdım.
Korkak bir ağzı var duyanların.
Hakaret, hareket ediyor
Durdum.
Düşünecek oldum, ama ne bileyim
Kuşlar uçsun, çocuklar koşsun,
Bu kadar.
Emekli bir hayat, emeklerken başlıyor,
Bebek kundakta hazır, anne hazır...
Neden ağlıyorsun?
Geç bunları, onu seç, bunu
Aldığın, kaybettiğindir.
Yerine gelecek olan, onun kaybettiği.
Büyüdün ve büyüttün kayıpları.
Büyüdüm ve ağladı annem.
Bana katil diyecek kadar gururlu Anemonlar
Sebebine gelince sevgilim
Bir gece, bir çiçek, bir ben, bir sen yoktun
Gece beni, ben çiçeği öldürdüm.
Gördün değil mi?
Ayağı kırık bir adamın kalbine uğramıyor merhamet.
Buradan geçmiş mesela, geçmiş.
Beş kez vurulan, beş kez ölür mü?
Hadi yürüyelim ayağım kırık, elim değil.