Geceyi dinledim bakışlarımla,

Ay önüme düştü, yürüdüm.

Şahit aradı kelepçe, gözlerimde

Deliller hazır, yara da bir yangın

Silahından tuttum yalnızlığımın

Vuruldum sabahın beşinde.

Beş kez.

Ağaçtan kan, yaradan kuş uçtu.


Sokağa çıkar adımlarım, çıkmaza değil

Alnımda yazılı olanı görene, alkış

Bravoları var yaşadıklarımın, içi lümpen

Lambalar yanıyor, kısılan ben

Kaldırımlar konuşuyor, susan ben

Taşa baktım, aynaydı sanki

Kırıldım.

Kırdım.


Korkak bir ağzı var duyanların.

Hakaret, hareket ediyor

Durdum.

Düşünecek oldum, ama ne bileyim

Kuşlar uçsun, çocuklar koşsun,

Bu kadar.


Emekli bir hayat, emeklerken başlıyor,

Bebek kundakta hazır, anne hazır...

Neden ağlıyorsun?

Geç bunları, onu seç, bunu

Aldığın, kaybettiğindir.

Yerine gelecek olan, onun kaybettiği.

Büyüdün ve büyüttün kayıpları.

Büyüdüm ve ağladı annem.


Bana katil diyecek kadar gururlu Anemonlar

Sebebine gelince sevgilim

Bir gece, bir çiçek, bir ben, bir sen yoktun

Gece beni, ben çiçeği öldürdüm.

Gördün değil mi?

Ayağı kırık bir adamın kalbine uğramıyor merhamet.


Buradan geçmiş mesela, geçmiş.

Beş kez vurulan, beş kez ölür mü?

Hadi yürüyelim ayağım kırık, elim değil.