Gece manzaralı gözlerinin,
Oturup karşısına varsam huzura.
Yel esince salınan saçlarını,
Saatlerce izlesem dalsam hülyalara.
İçimdeki bu hoşluğun sebebi sensin,
Dolmayan o boşluğun da
Yüreğimdeki bitmeyen neşenin,
Hasretle akan gözyaşlarımın da.
Sensin sebebi yersiz açan çiçeklerin,
Sensin sebebi zambak sümbüllerin,
Senden almış güzelliğini ay,
Senden almış, senden...
Geçip gider mevsimler, baharlar, güzler,
Gözlerim her dem yolun gözler.
Yavaş yavaş kaybolurken bütün izler,
Bilemem neredeyim, nereye giderim...
