Ben, bu şiirimi

Kırmızı kalemle yazıyorum

 

Bugün sokağa çıktım

Aylardan Ankara.

Bu yılın kasvetinden mi

Ankara’nın sisinden mi

Bilemedim, herkesin başı aşağıda.

 

Işığın yanındaki çiçekçi ablaya

Usulca yaklaştığımda

Bakmadı yüzüme, bilemedim

Sadece lavanta istemiştim

İsteyemedim.

 

Parkta oynayan çocuklara

Gittim, biraz izledim

Sıra bana geldiğinde

Biraz sallanmak istedim

Gözlerinden süzülen yaşlarla

Kaçıştılar sağa sola, bilemedim

Sadece oynamak istemiştim

İsteyemedim.

 

Ben, bu şiirimi

Kırmızı kalemle yazıyorum

Ama artık önemli değil

 

Bugün sokağı terk edip

Kendimi eve kilitledim

Aylardan Ankara.

Bu yılın kasvetinden mi

Ankara’nın sisinden mi

Bilemedim, herkesin gözü

Yukarılarda

 

Camımı açmadım

Aynaya da bakmadım

Sadece bir günlüğüne 

Omuzlarımı kesip

Kendimi kurtarmak

Sırtımı zımparalayıp

Dik durmak istemiştim.

İsteyemedim.

 

Yılın en sevdiğim ayında

Vazgeçiyorum umutlarımdan,

Kaybedişlerimden ve kazanışlarımdan

Sadece bir aylığına,

Tasasız olmak nedir,

Bilmek istemiştim.

Bilemedim.