Aynalar sadece kırıldığında yaralamıyormuş,
Özgür hissetmiyormuş insan yansıması kaybolunca.
Yalnız kalmıyormuş.
Bilmek zehrinin tesirindeyim hanidir,
Zaman ilaç olmuyormuş.
Senin gördüğün kusurlar dahi kusursuzluktur,
Üzülme, bilmiyor diye başkası.
Işık yanmıyor yıldızlardan öte,
Kırgın değilim hiçbirine.
Kaldırımlar çatlıyor hasetinden,
Yağmurlar yıkıyor yüzümün çukurlarını.
Uzaklaşıyor buluyorum her şehri kendimden,
Hangi menzilden yasak bana umut,
Lafıgüzaf tebessümler,
Yıllar diliyorum,
gideceğim peşinden.
