Ne çok oyunlar oynardık
İçinden sağ çıkamadığımız
Dört duvar arasına sığındık
Duvarlar engel değildi bize
Düşünlerimiz vardı
İdama mahkum
Ölüm engel değildi bize
Biten şeyler oldu doğru
Acıyı da sevgiyi de tattık en hasından
Aşka gelince
Çoğumuz ulaşamadık
Zaman verselerdi belki de
Arşa çıkacaktık
Solmuş çiçekler masamızda
Kendimizden büyük işlere kalkıştık
Hepsi Ankara’da kesişti bu ülkede
Sağımıza döndük sonra solumuza
Sırrı kalkmış aynalar her yerde
Kendimizi de tanıyamadık
Bir ömür böyle mi geçmeli
