Kim kırdı bu aynaları?
Daha konuşacağımız şeyler vardı.
Gözlerinin içine baka baka
konuşacaktık seninle.
Sabahı edicektik belki de.
Senin için yazdığım
şiirleri okuyacaktım sana,
seni ne kadar sevdiğimi
haykıracaktım doğan güneşe
ve beni neden sevmediğini
öğrenecektim gözlerinin
arsız denizinde.
Bir adada mahsur kalmış bir
insan kadar çaresizdi hayallerim,
ve anne karnındaki bir
fetüs kadar masum.
