Boğazımdaki düğüm gibi kalbimdeki düğüm

Aynısı hatta

Hani şu burnumuzun direğindeki sızı var ya onun gibi 

Aynı hatta

Sana gelmiyor artık yollar

Burdan sonrası çıkmaz sokak bize

Kimsesizlik sarmış her yeri 

Lambaları bile yanmıyor sokakların

Karanlık çökmüş evlere gözlerin gibi aynı 

Bir tabela vardı “Derya Sokak” 

Paslanmış tek bir çivi tutuyor artık

Ne rüzgarlar ne lodoslar görmüş ama duruyor öyle baksana

Bir paslanmış çivi edemedik görüyor musun küçük adam

Tutamadık sevgimizi 

Yetiremedik 

Bulamadık birbirimizi şu karanlık sokakta 

Ellerimizi hep yanlış zamanda uzattık birbirimize

Tutmaya yetişemedik bir türlü 

Korktuk tabii yalnızlaşınca

Alışık değiliz ki biz karanlığa

Gökyüzü bizimdi çünkü gökkuşağı yavrumuzdu

Yeşil yuvamızdı

Hayallerimizi bağladığımız o dilek fenerini 

Gökyüzünde değil de yüreğimizde taşıyabilseydik keşke

Karanlığa düştüğümüzde onunla aydınlanabilseydik

Kısık gözlerinle gözlerim denk düştüğünde

Dudağının kenarındaki gamzeyi hissedebilseydim keşke

Ama o fener o boşlukta çoktan süzüldü çoktan söndü

Şimdi o sonsuz boşluk gibi kalbimdeki senin boşluğun

Aynısı hatta...