Yaşamak istemediğim her şey
Uzuyor, yatıyor koynumda.
Hırslarım,
Yapamadıklarım,
Yaşayamadıklarım,
Yaşatmadıklarınız.
Koymuşlar beni dünyaya,
Nefes al demişler.
Yaşatmamışlar ama.
Yaşım geçmemişken yirmiyi,
Bir avuç insan tutmuş elimi.
Geri kalanların elleri,
Boynumdaymış,
Boğarmış gibi.
Gereği neydi bunca hırsın.
Mezar taşında fark eden birkaç sayı mı,
Kim mutlu ölmüş koca dünyada?
Her sabah kim mutlu uyanmış
Kim, neye şükretmiş nefes almak dışında?
Şükür niye,
Şikayet neden yasak?
Neden herkes mutlu olmak zorunda,
Neden mutsuzluklarımız birbirimiz yüzünden?
Mutsuz değilim,
Mutlu da değilim ayrıca.
Ben bir kitap değilim,
Gerek yok beni diğerlerinden ayıran bir ayraca.
Gece karanlığında,
Yerde sürünerek yolunu bulmaya çalışan biriyim,
Kimilerinin elinde fenerle dolaştığı yollarda.
