Sırtını duvara dönmüş,
Büzüşmüş yatağında.
İki dirhem bir çekirdek,
Ağlar durur.
Sarı saçları,
Nesilden nesile,
Kandırır,
Aşık eder adamı.
Korkar, gece uyuyamaz.
Muskası koynunda.
Aklıma gelir,
Her korktuğumda.
Süt beyazı teni,
Eritir bekaretini.
Deli eder adamı.
Masmavi gözleri
Gerçeği yansıtmaz.
Ve bir yalan ancak,
Bu kadar güzel olur.
Narin elleri,
Bembeyaz bulut gibi.
Ve ıslak dudakları,
Öpülmeye muhtaç.
En sonunda bir semt
Adını ondan alır.
Birkaç katlı evin
Kapı önü kalır.
Ağlatır adamı.
