Ayten
Sen sabahın göz görmeyen vaktinde yaprağın üzerine düşen çiğ damlasısın
Güneş gördüğünde yok olan
Ayten ah Ayten
Herkes seni görür ismini bilir
Kısa boylu çelimsiz bir kız derler
Seni sadece bu kadar bilirler Ayten
Belki de sen de kendini bu kadar bildin Ayten
Ah ah Ayten
Göz yaşlarını sadece ağlamak görürler Ayten
Göz yaşların Ayten
Suskunluğun
Senden alınanlara çalınan hayatına bir haykırış Ayten
Ağzından dökülmeyen kelimeler bir şairin yıllardır beklediği ilhamıdır Ayten
Suskunluğun boğazları düğüm düğüm eden yıllarca söylenmeyen kelimelerdir
Sen Ayten sen
Binlerce yıl senden alınanların ,sana verilenlerin lütuf olmasının isyanındasın Ayten
Sen Ayten
Kör bencilliklerin haykırışındasın
Ellerini bağlayan boğazını sıkan ,kuramadığın hayallerini alanlara karşı öfkelisin Ayten
Ahh Ayten sen benim çok öncelerdeki geçmişim değişen tuhaf bugünüm bilinmeyen yarınımsın
Ayten
