Babamın gülümsemesini özledim

Yorgun gözlerle bakışlarını

Dökülmüş kaşlarını

Gelir gelmez koltuğa uzanışını özledim

Masumiyetini her şeye rağmen vazgeçmeyişini

Ben babamı özledim

Suskunluğunu hatta bana kızışını bile özledim

Elleri dolu gelişini

Sessizce gidişini özledim

En ufak bir seste uyanışını

Maharetli elini ne bileyim pidesini özledim

Güldüğü zaman ortaya çıkan çekilmiş dişini bile özledim

Dudaklarını büzerek çay içişini, geğirişini de özledim

Sakin sesini nasırlı ayaklarını bile özledim

Özledim babam seni

Seni tüm pişmanlıklarımla özledim