“Delilisin.” diyorum sana delilisin

Evrenin tesadüf eseri oluşmadığının

Tanrının varlığının en büyük delilisin

Binlerce ayet, o kadar kitap boşa

Parmakların inandırmaya, ellerin fenafillah oldurmaya yeterdi.

Belki de Tanrı korkmuştur.

İnsanların sana tapınmasından

Senin etrafında değil yedi kere

Yedi yüz yetmiş kere dönmelerinden.

Bunun için seni delil olarak sunmamıştır

Yaşasaydın Cahiliye Dönemi’nde

Peygamber uğraşmazdı ayı ikiye yarmayla

Belki de kız çocukları gömülmezdi yaşasaydın

Antik Yunan’da yaşasan bomboş kalırdı Atinalı Timon’un cebi

Sokrates reddederdi kendini

“Bildiğim bir şey varsa o da senin ellerin.” derdi sana.

Cahiliye Dönemi’nde de yaşadın, Antik Yunan’da da

Senin için ayı ikiye yarmıştı peygamber

Senin için harcamıştı tüm mal varlığını Atinalı Timon

Seni bilmemeleri için söyledi o sözü Sokrates.

Artık biliyorum

Hangi Tanrı kıskanırsa kıskansın

Sana dua ediyorum, sana secde ediyorum.

Sana yakıyorum mumları

Hangi Tanrı kıskanırsa kıskansın

Seviyorum işte seni.