Sana ulaşamayan ellerim için
Kime kızmalı bilmiyorum
Ellerimden utanıyorum
Çağrımı duyuramadığım için
Sesime lanet ediyorum
Etimi lime lime kesmeli diyorum
Sana güzelliğini sunamadığı için
Biri olmaya koyuluyorum
Herhangi biri
Hiçkimselerden olduğum için
Senin kadar olamıyorum
Ne sen oluyorum, ne ben kalıyorum
Sana ulaşmak mı rüya
Rüya sen misin, bilmiyorum
Dokunsam tenin eriyecek
Güzelliğine kahroluyorum
Varoluşuna kahroluyorum
Bu zayıf varlıklardan biri oluşuna
Ama ey insan, sen değilsin
O değilsin öylesine olan
Senin canın melekler kadar güzel
Benim dallarım kuru, sende kuşlar gezer
Bende bu ziyan ve ölüm
Bende tüm çirkinlikler
Sen bahar kelebeklerinin kozadan çıktığı gibi
Balın peteklere dolduğu gibi
Günün geceye döndüğü gibi
Güneşin doğması üzerime sen
Ama karanlık ya, doğduğumda ben
Bana meyletmene kıyamıyorum
Benim gibisine meyletmemen yüceliğinden
