Baharın ilk gününün müjdesiydi o gün.
Kalbimde inceden bir heyecan...
Acaba diyen beynime inat çok keskin yalnızlığım.
Şimdi bu günlere nasıl geldik bilmem.
Oysa çok da kısa görünmüyordu patikalarımız.
Beynimdeki filmler yüzündenmiş belki de.
Fark etmemişim baksana bahar gelmiş geçmiş.
Ne senaryolar, ne hayaller geçmiş üstünden.
Ne tükenmişlikler, ne yalnızlıklar...
Seninle dinlenecek ne şarkılar birikmiş.
Baharı yine sevemedi yorgun gözlerim.
Yine keder, yine hasret, yine kırık hayallerim.
Yine dönmüşüm yüzümü sahile, kulağımda aynı isim.
Ben, sen, deniz, ılık bahar rüzgarı...
Yalnızlığı nasıl da unutturmuş bana amiyane hayallerim.
Şimdi kavgam şarkılarla yalnız inan
Ama başka türlü de çekilmez ki şu bahar.
Zaman geçmek bilmez oysa kış olmuş.
Kırık kumbaram göz yaşlarımla dolmuş.
Kalbimde sel, beynimde heyelan, gözlerimde ne fırtınalar kopmuş.
