baharların ucunda söndürdüm güneşimi,
senin benliğinde buldum kendimi,
sonbaharın getirdiği yağmurlar damlarken gözlerimden,
bırakıp gittiğin senelere nazarımı değdirdim.
kendimden kaçıyorum, elinden tutamıyorum yaşamın,
senin yüzünde baharlarımı yitirdim.
gönlüm artık oldu harabe,
kendimi inandırdım olmayacak hayale.
artık dünya gözümde hiçbir anlamda,
kendimi görüyorum en derin kuyularda,
bağırıyorum, yalvarıyorum dünyaya,
sen de yardım eyle bana yazından.
