Düşünür dururum tadı olan günleri,
temcit pilavı gibi aşerdiğim sessizliği.
Mesela bir kıyıda hoşlaşırım görünce
istemsiz tebessümlerin sahiplerini.
işte o zaman gerçekten yaşamı hissederim.
Sonsuz sükunet içimde kayboluverir,
baharın rengi evimin içine yerleşir,
sonra mevsimler değişir,kış gelir.
Yine özene bezene dikilen nakışlar,
sahibine doğru ışıl ışıl yöneltilir.
Vazgeçmişim sevdadan, zulümden.
Bir beni anla isterim sonbahar!
Ben sana yaramam acına, derman olmam!
Ben sana düşlerin en güzelini verir,
kaybolurum, izim çıkar yarına.
Sen pişman olursun aşkına.
Lanetler okursun benim bağrıma.
