İnsan bu, mevsimlerle kavgası bitmiyor,

Kovalıyor birbirini peşi sıra hüzünler.

Takvimler bir bir düştü de bir sen düşmedin gönülden. 

Hangi baharda gittiydin,

Çok oldu mu?

Döndüğünde bulduğun

Hoş oldu mu?

Gittim, gidemediğim, gidilmeyen ne varsa 

Bir şehri yok ettim sildim yüreğimden

Çocuksu anılarımın çektim kefenini -düş perdesinden gülümseyen-

Bir rüya gibi örttüm soğuk soğuk üzerini 

Sen baharla gel 

Ben yine yokum zaten 

Uğurladım sen gelmeden

Geleceğini bilerek,

Bilip isteyerek, 

-Canım anılarımı-

Gel, sen yine baharla gel,

Bir saat bozuğu gibi bizde durman da güzel

Atma üzerine toprağı yaşanmışlıklarımızın

Güller bitecek daha taşlarımızda,

Alacağı var ikimizden de baharların.