pencerelerimi eylül serinliğine açıyorum

güz rüzgarları perdeleri heyecanlandırıyor şimdi

serseri bir yağmur başladı başlayacak

ocağın üstündeki çay iki bahar önce demlendi


sen söz verdin diye evi toparladım

halının üzerine bir sürü zaman saçılmış görsen

çarşafların arasına güvercinler sakladım

alın yazımdır utandığım bu hayta düzen


gelirken maziyi de getirmeyi unutma

kadıköy iskelesine uğrar alıverirsin

zaten bütün kederler yolunun üstüdür

bir durak önce insen yetişirsin