Ruhumun ne derece bir cesede dönüştüğü
tartışılır oldu yıllardır
Baksanız, ki ne kadar istesemeseniz de
Göreceksiz bir katilden
Kalpazandan ibaret olduğumu
İnsanlara bir oyun sunarım her daim
Kurmaktan korktukları hayalleri karşılığında
Her şeyin olduğu gibi
Bu kayıp ilanlarında bir sonucu olacaktır
Hayaldir ölüme sürükleyen
Korkudur hayal kurduran
Bilin ki her toprak ölümle şahlanır
Ve bilin ki her ölüm hayalle işlenecek
Umudun kapısıdır ölüm
Açılırken acı veren ve kapanana kadar acı çektiren
Bir tutabilsem yamacından
Asılabilsem kollarından
Koşacağım ardından, kara, heybetli ve acımsı bir solukla
Her ne kadar yaşansa da bu hayat
Yine de acı çekmeye değer yaşananlar
Göz denen kuyu akmalı bazen
Toprağın derin dehlizlerine
Saat gece yarısını vurdu
Dudağımda tüterken dumanım
Aklımda, def etmeye çalıştığım çelişkiler
her biri tutar beni
karanlığın koyu dehlizlerinde
her seferinde debelenen
Parmaklarımda korkularım
ya oraktır kelimelerim
ya da çekiç cümlelerim
her seferinde anlaşılmayan
