Şimdi günler geçiyor, haftalar.
Bak aylar geçti, peşinde yıldızlar.
Ruhum, bulmuyor bir mekan. Bir liman.
Yanıyor zehirlerim, onlar bile yaşayarak acı çekmemden yana vuruyor beni bak!
Gör ki, ölümler bana mecbur.
Yaşlar, alıyor başını gidiyor amma!
Ben 5 yaşında küçük bir kız çocuğu hissindeyim.
Anlamadılar, halimi.
Keyfi sandıkları her acım,
Göğüsümün ortasından nefeslerimi çaldı durdu.
Dertle, derya oldum.
Bir liman vurdum, seni buldum.
Soldurdu bakışın, soldu gözlerim.
Şimdi hoşça kal, ben bende kayıbım.
