duruyorum öyle, ölümü hatırlıyorum
hiç görmemiştim ki nasıl yakındı bana
bu düşünce
kurumuş bir dal düşüyor o an zihnime
ama sonbahar gelmedi ki henüz mevsimime
sorguluyorum…
soruyorum kendime
ne ters gidebilir, ne değişiti bu vefalı zihnimde
apansız bir düşünce,
ve düşümde
bir cevap, diyor ki;
oltanı iyi yere sallamışsın
deniz senin için dalgalanıyor bu sahilde
