Erdem yoksunluğunun en büyük belirtisi olan tavırdır, fikrimce.


"Bana dokunmayan yılan ölmesin." de değil,


"Bana dokunmayan yılan BİN YAŞASIN."


Başkasına zarar gelmesi senin işine geleceği için mutlu olmak. Cümleyi toparlarken zorlandım.


Ama muhteşem de bir komedi perdesi aslında bu, bakınca.


Acaba insan ne yapacak, bir gün elbet "başkası" diye bir şey olmadığı gerçeğiyle yüzleşmek zorunda kalınca?