Bana inandığını söyle,
O cümlelerin altını çiziyorum yine.
Kendimi avuttukça kayboluyorum,
İçimdeki boşlukların sesiyle.
Senin varlığın mıydı beni tutan?
Yoksa düşüşlerime uydurduğum bir bahane mi?
Gözlerin kapalı, izlemiyorsun,
Bir gün yok olduğumda, kim fark eder ki?
Ben her ışığı bir kenarı koydum,
Gecelerle dost oldum sessizce,
Anlamıyorsun, belki de istemiyorsun,
Güneş bile doğsa, içimde hep bir gece.
