Ben nasıl biriyim?

Ne severim?

Ne düşünürüm?

Neleri asla yapmam?

Nelerden vazgeçemem?

Ben nasıl bir şeyim?

Ne olarak anılırım?

Neyin yerine konarım?

Hangi boşluklara uyarım?

Görünür müyüm?

Çabuk kaybolur muyum?

Anlamlı mıyım?

Sevilir miyim?

Akıllı mıyım ben?

Bir tanecik miyim?

İyi ki var mıyım?

Artılarım neler mesela?

Hangi yönlerim çekilmez benim?

En çok neyimi severim?

Gülerken sahiden mutlu muyum?

İnsanlar ne bulur bende?

Neyim eksiktir mesela?

Hangi ağacın meyvesi olurdum?

Kimin damak zevkine uyardı tadım?

Yüz yıl önce doğsam acaba aynı kişi olur muydum?

Doğru muyumdur ben?

Yalnız mıyım sahiden?

Ait miyim ben buraya?

En çok ne zorlar beni?

Neye değer veririm en çok?

Sahiden o kadar büyük mü yüreğim?

Acaba çocuk mu kalmış bir yanım?

Küçükken en çok ne resmi çizerdim?

Bebekken de hüzünlü müydüm?

Gerçekten mutlu olduğumda ne hissederim?

Fazlalık mıyım?

Ne kadar eksiğim?

Bir eşim var mı sahiden?

Bir gün doyar mıyım?

Ne kadar güzel olduğumun ne kadar farkındayım?


Kimse bana bunları sormadı merak etmediğinden. Dargındım eskiden. Olsun. Ben sordum. İyi ki varım. Ve bir gün olmayacağım. Bu yüzden her ne olursa olsun, yaşarken anlamlıyım.