Bana ⏳️

Kendimi karşıma aldım. Tek tek yüz hatlarımı inceledim. Var olan kırışıklıklarıma göz gezdirdim. Asık olan suratımın nedenini anlamaya çalıştım. Çatık kaşlarımın oluşturduğu oyukluğun derinliğine dokundum. Tenimi kokladım. Gözbebeklerime derin derin baktım. Uzun süre içeride barınan duyguları anlamaya çalıştım. Sonra kendimle konuşmaya başladım. Neyin var, ne oldu birden. Bunca güzelliğin yanında, arkasında ne bu suratının hali. Ne üzdü seni, ne kaygılandırdı. Birine mi kızdın, birine mi alındın dedim. Cevap vermedi bana, uzun süre sessiz kaldı. Zaten birilerine içini açması hep çok zordur. Sonra başladı birden anlatmaya, içini dökmeye öyle bir başladı ki ne ara böylesine dolduğunu anlamadım. Başkalarının duygularını sırtlanıp kendine mi dert etmişti, yoksa kendine mi aitti bunca şey çözemedim. Kimse üzmemiş kimse kırmamıştı. Yorulmuş sadece, böyle tenine sinen bir yorgunluktan bahsetti bana. Gözlerinin ışığının söndüğünden, eski fotoğraflara baktığında o samimi gülüşü bulamadığından yakındı. Eskiden ne güzel gülermiş, eskiden çok mutluymuş. Birden, dur dedim. Daha yaşın kaç daha çok haykıra haykıra güleceksin.Daha çok sevip sevineceksin. Geleceğin bana garantisini versene o zaman dedi. Hiçbir zaman yapamayacağım şeyleri benden istemesi beni üzdü. Sonra, geçmişten bahsetti. Yaşadığı güzel anlar, güzel ortamlar, güzel insanlar. Ben de tam zıtlarını hatırlattım ona. Sessiz kaldı. Doğruluğu dudaklarına kilit vurmuştu. Ama diye başladı söze.. Ama zorlukları yoktu bu kadar, kalbim her gün bu kadar yorulmuyordu, içim her gün başka ne olacak kaygısına kapılmıyordu. Getirdiği güzellikleri hatırlattım ona. Yok, ikna olmuyor. Çok inatçı. Çok başına buyruk. Yer yer uysal anlaşılır ve çekilir bir kızken yine farklı bir evredeydi. Ne desem onu ikna edemedim, yüzünü güldüremedim. Sanırım fazla mutluluk da insanı çarpıyor. Ya da bir yerin verdiği mutluluktan sonra başka bir yerin verdiği mutsuzluk arasında kalmaktan iki duygu harmanlanıp karma oluşturuyor. Adı, mutluluk arası derin mutsuzluk. Bekliyorum sabırla bir iki güne duygularının demlenmesini, kendime gelmeyi bekliyorum..