Aks-i raksinde dalgaların
Bir öğle ışığındayım bugün
Solumda namsız pembe ağacın nesimiyle
Demindeyken sabahın,
Ağaçlar seni fısıldadı apansızın.
Dallarında mutluluk kırıntıları, oyuncağı olmuş kargaların
ve ben anlamıyorum:
Nasıl bir güçtür bu ki
Seni hatırlatıyor yaprakların yeşili.
Havada yağmurun bıraktığı izler
Sade durur. Az kıpırtılı dürtüleri yok sayarcasına
Renkler canlı onca zaman sonra ilk defa
(Kıstasım yok oncadan yanlış anlama.)
Ama zamanı salıyorum şimdinin arasına
ve seni umuyorum açılmamış perdelerin arkasında.
Geçti şimdi her şey, bak ağaçlar hala yeşil
Arada kurur dalları,
Kurulur yine de çocuklara salıncakları
Kuşlar ötüyor yanı başımda, ben de buradayım.
Zamanın acısında kalamazdım.
Ama sanma kalmadı hiç gülüşlerin
Silmedim hepsini, arada gelir hatırları
Hatırlatır zaten defterinin satırları
Ama akmıyor çeşmesi artık bu gövdenin
Alıştım herhalde, yine de ağaçlar hala yeşil
ve kuşlar ötüyor, kimse aks-i raksinde değil dalgaların.
