Elinde taşlar vardı, üç ya da beş adet. Tam göremedim. Yaşını başını almış bir adam, diz çöktüğü kaldırıma o kadar ait ki üstü başı gri ve buna paltosu da dahil. Bir şeyler mırıldanıyor, taşlar avuçlarında. Sesler birbirinin içinde. Hâli mahcup gibi sanki ve bir sebepten biçare. Kim bilir ne... Uzaktan izledim, gizlediği şeylerin içine dalmış gibi hissettim kendimi. Sanırım o benden biri. Yaklaşmaya cesaretim var aslında da ya ben yürürken o kaybolursa...
