Kendimden kilometrelerce uzaktayım. Geçici hayatıma her gün beni oyalayacak yeni bir oyun, oyuncak alıyorum. İçimdeki sesi duymamak için en yalnızken bile kalabalıktayım.

Yalandan sorunlar ve her gün basit insan yaşantıları, dertleri... Bu muyum ben? Bu kişi olarak mı kalacağım? Ne zamana kadar içimdeki sesi susturabileceğim? Daha doğrusu ne zamana kadar ondan kaçacağım, kaçtıkça mutsuz olduğumu bilerek...