Bir gece sen, ben ve serin bir rüzgar
tenimize değen yıldız tozlarıyla
unutur muyuz yolları?
Sanki adımlar kaybolur gibi karanlıkta
sanki gizli bir şehrin sokaklarında...
Dönüp gitmek varken bir başka yerlerde
duru muyuz yan yana, suskun ve derin.
Bilir misin? Her kelime de yarım kalmış
bir düş var, bizi anlatmayan
ve her satırda adın yankılanır
içimde dolanan eski şarkılar gibi.
Hafif ve hüzünlü bir akşam
gözlerinde parlayan bir şehir var
yaralı, karışık, alabildiğine yalnız
ve o şehirde kendimi bulurum bazen
bir başıma, sana yazılmış satırlarda.
Gel, seninle bir başka baharı bekleyelim
ismini unutturan, kalbimizi susturan,
ve gölgeleri bile dans ettiren bir baharı
belki bir daha uğramayacak bir rüzgarla,
unutulmuş bir sokakta...
