Elif paf küf


Seninle düşündüm ve

Birden içindeki suya tutunmayı bıraktı iki avucum

Toza küfrettim 

Mermer avlularda soyunur gibi

Işığı gölgelendirdiği için

Bu dünyayı terk etmenin bedenidir

Buna dönüştüm


Artık kumdan bir zırhla

Rüzgardan kalkanların saflarında savaşmak istiyorum 

-yani bir firavun olmak istiyorum Musa-

Artık kanımdaki pasla işleyen bir makinadır

Boynumu kök edinen omzum

Kapı boşlukları ne kadar uzunsa

Yere uzananların ardından yükselen seslere

Çalınan maya o kadar uzun

Kimin büstü ki bu

Üstünde yetişen üzüm ihramını yırtmaya niyetlendi

Avluya bırakılan gece çığlıkları

Karanfiller, sabıkalar ve vesikalık çiçekleri

Ete kemiğe büründü

Bu zar atmanın bedelidir


Tay dur

Bu fotoğraf gururla bağlandığın bayraklara işlenecek

Bu emekleyerek işaretlediğin dünyayı 

Memnun etmektir


Tay dur ve ellerini birleştir

Duyan biri varsa

Düşmeden önce ona bağlandın demektir