Etkileyici cümleler kuramayacağım. Zira etkilemiyor artık beni dünyevi hiçbir name. İnsan eskisi gibi her söylenene inanmadığı zaman, hevessiz kalırmış yaşamın uzuvlarına. Ben sadece hevessiz değil, aynı zamanda tamamlanmış gibiyim.

Yeni bir başlangıç yapsam, yine kendime dair değil sevdiklerim uğruna bir yol üzerindeyim.

Anlıyorum artık.

Benden bir şey yok bu ömürde mücadele dışında. Lakin farklı olarak, benden hariç gelişen bir mücadele bu. Ucu bucağı belirsiz. İçinde olduğum ancak ruhumdan habersiz.

Ölsem, kimim? Neyim? Neydim? Cevapları sessiz.

Diyorum ya, yaşıyorum ama benden bir parça yok bu alemde.

Yanlış anlaşılmasın mutsuz değilim. Aksine kendimle gurur içindeyim.

Fakat bilinmeli...

Hayat denilen şey her bakışa ayrı kapı aralar ve her bakış farklı bir amaç uğruna kendini paralar. Ancak herkes ben gibi "mutluyum" diyemez.

Velhasıl, kendi hikayenizde bir rol alamadıysanız mutsuz olacağınız değil mutlu olacağınız bir başkasının hikayesinde yaşayın...