Kaşınılmaz bir arda bakış

Tüy bitiren,

Yetim büyüten bir ardı var

Aksı yadırgananların

Ve yine ben

On iki kolumla övünürken

Dibimi bile aydınlatamadım


Parıltısı dolu geziyor tepemde

Geri tepmesi muhtemel,

Konuşacak ne kaldı çek ışığını derken

Dokum zedelendi isle

Yine de -ısrarla söylüyorum-

Kimse eriyen yerine bakmadı

Mumdan ayaklarımın

Tüm dikkatler bıçağa yönelmişken

Kendime dört yeni diktatör sırtlandım


Gözlerimde yansın da bir

BURAYA ŞİİRİN BAŞLIĞI GELECEK

Bu tekil düşünceyle

Sılam da gurbetimdir


Üzgün durmakla sevinen eşyaların ev sahipleri

Mavi ekrancılar

Bunlar haricinde 

Erkan-ı harbiye umumiye reisliği

Camekanların yeni yüzü

Dolarların ve milyonların sevgilisi

Kararan altın ve kabaran gümüş

Karar anında baş akrobasi

Bizcilerin en baldızsızı

Karşısındakinin zihniyle engelli kadınlar

Ve yukarıdakilerden hiçbiri

De hepsi 

Kaşınılmaz bir yarayı sökerek

Kendi kabuğuna hapsetti


Zanlısı zaman bir renk olur

İşbu ete metal açılan şey

Çiçeğin dervişe sorduğudur

Şimdilik anda hemfikir olduk

Onun o’lusu

Kurut ama kum akan nehrin yatağından

Bir çocuk doğrulur

Ölü bir çocuk doğrudur


Coğrafyasız zor

Tarihsiz yavan

Beni kaşınılmaz bir kaçışa zorlayan

Kendi köleliğime sahip olabileceğim şeyin

Ardı budur