gülmeye üşenmek gibi halsizim,
sürekli farz ederek yamaçlarına nazır kurduğunuz hayallerin tümünün müthiş manzaraları olmayacağı gibi, ne mal olduğunu bildiğinizi umduğunuz insanların nelere mâl olabileceğini de kestiremiyorsunuz
veyahut elde varsaydıklarınızın aslında bir öncekinin artığı olması anın verdiği hazla arka planda kalıyor.
elden giden vakitler geri gelmeyecek aşikar, tek bir saniyesini geri çeviren olursa ellerinden öperim, ben beceremedim.
beceriksizim,
beklentileri ufaltmak, ufalamak da büyük maharet, hoş buna da denk gelmedim.
saat sabahın beş buçuğu,
uyumalıyım.
