Bin yıl geçiyor sabahtan geceye,
Gecede bin yıllık karanlık.
Keder soluyup, sabır üflüyorum artık.
Ben ki uğur böceklerinden,
Kelebek kanatlarından umut tozu toplarken
Şimdi aşamıyorum teslimiyet duvarını.
Hani her yokuşun inişi vardı?
Ne zaman bitecek bu sarp uçurumlar?
Nerede bu geceden sonraki aydınlık?
Ne uzun bir karanlık bu ya Rab!
