Ne depremler atlattım, zihnimde ne fırtınalar aştım.

Durgun bir denizdim ben, yolumu şaştım.

Sahili okşarken dalgalarım, tokatlar oldu kayaları.

Haber salın limanlara, ey göğün sultanları.


Onlar ki, ihtarlarımın çığırtkanları

Sesim çıkmaz oldu, gördüğümden beri sabahları.

Geri dönmek değil eski günlere, emelim.

İçindeyim zamanın hem de orta yerindeyim.


Geceden daha siyah gözümün karası,

Kılıçtan keskin sözlerim, oldum olası.

Bir kelebek kadar etkisi kalmadı,

Kalemim ellerimde kırıldı...