30/12/2023 Cumartesi


Çok kalabalık

Bazen bir boşluğa bakıp gitmek gibi ve durgun düşüncelerim. Tek ve akıllıca bir yolda olmayanların hazzı bu günler. Dolu dolu gözlerle dalıp gitmek öylesine.

Mantıklı ve doğru olan neydi? Şu anı bir kere olsun yaşamadan ölmek mi? Hüznü gözlerinden çıkarken ısınır insanın. Başrollerin teslim olurken neden gülümsediğini o anda anlarsın. Teslim olana kadar ağladıklarını ve bunun hep kamera arkasında olduğunu.


Gidiyor ya hayat. Koşarak gidiyor.


Kafam bomboş ve inanılmaz da kalabalık.

Hislerin kayıklarla ilerliyor ve mantığımla boğuşuyor.

Delilik..

Hepsi kocaman ışıklar gibi geçiyor cümlelerin.

Sanıyorsunuz ki birden yazılıyor her şey. Yok.

Çok zor iki cümleyi unutmadan işlemek mürekkeple ve kopuk hepsi birbirinden bazen.


Geriye dönüp okumak yok.

Geriye dönüp okumak yok.

Geriye dönüp okumak yok.


Hayata ve kendine güvenip gözünü kapattığında birileri piyanoya oturuyor.

Ah, unuttum.. kafada hep tanıdık melodiler çalıyor.


Şimdi kim oturuyorsa kalksın yerinden.

En ağır cümleleri söylesin yüzüne.

Aynada. Aynaya.

Yaprak gibi titremek nasıl keyifli!

Bak!

Yaşıyoruz.

Nefes alarak değil mutsuz olarak, ağlayarak, itiraf ederek.