Şimdi ay dışarıda acıyı parlıyor.
Ne kadar güçlüyse ellerin o kadar canın katlinden sorumlu.
Ne kadar koşmak istedimse sana hep içime yöneldim.
Seni benden çıkaramıyorum.
Denedim, direndim, çıksın diye bilendim.
Kus bana bahçesini baharın.
Kus bana sesini henüz üçünde beşinde çocukların.
Göğsüm, göğsüm almıyor kınanmış bir sevdayı.
Kim arzular ki senin gözlerine bakarken elvedayı.
Ufkuma kon hülyamda gezin
Sensin ruhumun aradığı esin.
Heyula olma, başıma sancıma
Ağrım olma kanama
Bin defa dizim kanadı
Gel sarıl yarama
