Oturdukça o melun masaya
Birikti yığınlarca dünya.
Yüreğinde ağır bir bunaltıyla
Şimdi başladı, okumaya.
Daldıkça bu karmaşaya
Eklendi ruhuna bin cefa daha.
Yüreğinde pis bir kahırla
Şimdi başladı, batmaya.
Battıkça engin sonsuzluğa
Çırpındı umutsuzca bir kez daha.
Yüreğinde akan suyla
Şimdi başladı, boğulmaya.
Direndikçe derin sulara
Terk edildi yalnızlığa son defa.
Vücudunu kaplayan yosunlarla
Şimdi başladı, yolculuğuna.
Kulak verdikçe yalnızlığa
Kahroldu bir kez daha.
İçinde sarsıcı umutsuzlukla
Şimdi başladı, kayıtsızlığa.
Sarsıldıkça hayatta
Tak etti son defa.
İçinde engin bir akışla
Şimdi başladı, kendini bırakmaya.
Boşalttıkça okyanus boşluğuna.
Yüklerden arındı ilk defa.
Ruhunda dizginlenen yangınla
Şimdi başladı, rahatlamaya...
