kahraman olmaya çalışmadığını söylediğinde bile
bir gören oldu mu diye bakınıyor gözlerin
dikkatim dağıldığında beni iten sen miydin?
yeni bir renk ararken gözlerim
hırsla parıldayan gözlerine değiyorlar
kin ve merhamet
ilk kez bir araya geliyor o gece
ama yine de yumuşamıyor bakışların
sevildiğini hissedememek ne denli kırıcıdır iyi bilirim
o gün uçurumun kenarına geldiğimde ve
sıkıca sarıldığımda sana
anlamadın beni
sevgimi sana emanet etmiştim oysa ki
şimdi fazla geldiği için mi herkese dağıtıyorsun?
"okuduğum hikayelerde uçurumlar hep sisli havalarda intihara çağırır yaralıları" dedin elimi sıkarken
şimdi gökyüzü güneşli diye atlamam mı sandın?
yoksa yaralarımı göremeyeceğin kadar fazla mı sevdim seni
insan elindekinin kıymetini kaybedince anlar derler
sen beni kaybettin ama sevgim seninle kaldı
bana gerek kalmadı.
