yadigarsın bana gençliğimden...

ruhuma sapladığın bıçakların izlerini taşırım

fakat bahtiyar kal

kırıklarım sardım eskisinden idare

ama sen bayım

ama sen!

.

.

boğuştum kaç gece yatağın boş tarafıyla

ağladım bazen çaresizliğimin büyüklüğüne

kendime kızıp küstüm tüm benliğime

öyle bir nokta ki bu

ölmüyorsun..

ama eski tadını da bulamıyorsun

.

ama sen bayım

ama sen!

sabrım da bitiyor.. kendimde

tut ki bir gün dayanamasam çalsam kapını

üzülür müsün halime?