yadigarsın bana gençliğimden...
ruhuma sapladığın bıçakların izlerini taşırım
fakat bahtiyar kal
kırıklarım sardım eskisinden idare
ama sen bayım
ama sen!
.
.
boğuştum kaç gece yatağın boş tarafıyla
ağladım bazen çaresizliğimin büyüklüğüne
kendime kızıp küstüm tüm benliğime
öyle bir nokta ki bu
ölmüyorsun..
ama eski tadını da bulamıyorsun
.
ama sen bayım
ama sen!
sabrım da bitiyor.. kendimde
tut ki bir gün dayanamasam çalsam kapını
üzülür müsün halime?