I

Gecenin üçü

havlayan birkaç köpek ve horlamalar

rüyaların sınır tanımayan evreni 

ve iç çekişler 

uykunun derinliklerinde felç kalanlar

ve kronik uykusuzlar 

yani uyanıkken rüya görenler

insan neden rüya görür Freud? 

insan neden acı çeker?

insan neden uyur?

insan neden uyanır? 

Tanrım, insan nedir? 


II

Bir baykuş çığlığı yükseliyor şehrin varoşlarından

kanatlarında ölümün ağırlığı 

ve bir çocuk uykusunda ölür

son düşlediği şey bir mavi bisiklet 

ölümün habercisi baykuş varoşları sever

uçurumları, metruk binaları

bizler de hurafeleri severiz 

tesadüfleri ve yanlış çıkarımları 


III

Derken sabah ezanı, müezzinin uykulu sesiyle hayat buluyor

yer ve gök, insanlar, ağaçlar, parkeler yeni güne hazırlanıyor

yeni umutlara, ölümlere, terk edilişlere, kahroluşlara, son bakışlara

Yeni güne hazırlıksız yakalananlar da vardır tabii

Söz gelimi yoksullar ve ağır hastalar 

onlar, yeni bir güne merhaba demek istemezler

çünkü umutları alınmıştır ruhlarından 

yaşamak, sarp bir yokuştur onlar için

mecalleri yoktur

ölmek, kurtuluştur bir bakıma onlar için

yazık, intihara cesaretleri yoktur